Adına türküler yakılmış, bazen yavan ekmeğe katık yapılmış zeytin. Yetinmemiş, kutsal bir armağan olarak bellediğimiz yağını da sunmuş bizlere. Bir de bakmışız ki, bu ikili sofralarımızın en güzel misafirleri olmuş. Aşıklar “zeytin gözlüm” diye hitap eder sevdiceklerine. Zeytin ağaçlarının gölgesinde geçirilir bazen en Sıcak yazlar. Umutları yeşerten “barışla” bütünleştirilir, o narin dalları. Kısacası derler ya “vazgeçemediğimiz”, işte öyle bir şey[Devamını Oku…]