Aşkımsın

Ben seni kocaman bir yürekle sevdim. Gözlerim değil, yüreğimdi senigören.Sen damarlarımdaki kana karışıp, geldin oturdun yüreğime. Bir başkayerdeolamazdın zaten. Sen, benim en değerli yerimde, yüreğimde olmalıydın,orada kalmalıydın. çok aşka ev sahipliği yapan bu yürek, ilk kez bukadarkolay kabullendi seni. Herhangi bir konuk değildin artık. Bu yüzdenneağırlama faslı vardı, ne de uğurlama. O yüreğin gerçek sahibiydin.Şimdi sonbahar, kışa giriyoruz ya… Ben dört mevsim baharı yaşadımseninle. çiçek çiçek açtın yüreğimde. Gökkuşağı zayıf kaldı, seninrenklerin karşısında. Taze bir yaprak gibi yeşildin. Açelya idinpembeliğinle. Üzerine çiğ taneleri düşmüş sarı güldün. Kırmızıydınbirateş gibi. ve maviydin… En çok bu renkle anmayı sevdim seni. Denizetutkundum, denizi sensiz, seni de denizsiz düşünemedim.Seni severken dünyayı da sevdim ben, insanları da… Kendime bile dargelirken, içinde herkese yer olan bir hayatın sahibiydim artık. Enkızgın,en tahammülsüz olduğum anlarda bile, seni düşünmek yetti bana.İçimdekisevinç yüzüme yansıdı, güldüm. Beni öylesine güldüren senin sevgindiveben kaygısız, içten gülüşün ne demek olduğunu, nasıl güzel bir şeyolduğunu anladım seninle…Her şeye rağmen sevdim seni. Güçlüydüm ve aşamayacağım hiçbir zorlukyoktu. Koca bir kente, koca bir ülkeye kafa tutabilirdim. Sen elimdentuttuğunda, patlamaya hazır bir volkan gibi hissederdim kendimi.Menzilsendin ve ben o menzile ulaşmak için önüme çıkan her şeyi yokedebilirdim