çocuk gibiyim bu günlerde,herşeye alınıyorum.biri,azıcık içime dokunanbişey söylese ağlayacak gibi oluyorum.sanki sonu olmayan kapkaranlıkbir yoldayım da çıkış arıyorum.hep yarım,hep eksik günleryaşıyorum.yüreğim ağır geliyor artık.hayata karşı bir yanılmışlık,birboşvermişlik içindeyim.güneş,hiç benim içime doğmuyor nedense?gece yarılarında sıçrayarakuyanıyorum.huzurla uyumanın ne demek olduğunu unuttum.her Güne kalpağrılarıyla başlıyorum.tatsız tuzsuz bir hayat işte..bu saçma mutsuzluktan kurtulmak istiyorum ama mümkün olmuyor.nereyebaksam seni görürken,nasıl yapacağım bunu?bunca zaman sonra,gidişinin beni[Devamını Oku…]